محمدرضاعباسیان مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با بیان این مطلب اظهار داشت: عباس کیارستمی در دهه 70، گونه ای از سینمای ایران را به دنیا معرفی کرد و توانست پرچم سینمای کشور را در جامعه جهانی برافراشته کند. این موفقیت سبب شد تا جشنواره های مختلف بین المللی تمایل به حضور تولیدات سینمای ایران در هر دوره از برگزاری جشنواره های خود داشته باشند.

در مقطعی عملکرد فیلمسازان داخلی موجب شد جشنواره‌های خارجی دچار کیارستمی‌زدگی شوند

وی تصریح کرد: متاسفانه بعد از موفقیت‌هایی که کیارستمی در جشنواره‌های مختلف به‌دست آورد، سینماگران به سمت فیلمسازی کیارستمی روی آورده و آثاری که به جشنواره‌های بین‌المللی ارسال می‌کردند، همگی برگرفته از سینمای کیارستمی بود. همین مسئله سبب شد تا جشنواره‌های خارجی دچار معضل کیارستمی زدگی شوند. این اتفاق نتیجه‌ای جز عدم علاقه جشنواره‌های خارجی به حضور این دسته از فیلم‌ها در برنامه‌های‌شان نداشت. کیارستمی نیز برای این که بتواند همانند گذشته سیر صعودی موفقیت خود را ادامه دهد، با ایجاد روش‌های جدید در سینمای خود دست به خلق آثار متفاوتی زد تا دوباره توجه جهانیان را به سمت سینمای خود جذب کند.
عباسیان ادامه داد: امیدواریم عباس کیارستمی که جزو افتخارات سینمای ایران است، با اثر جدید و متفاوت خود بتواند موفقیت های خود را تکرار کرده و نام سینمای ایران را دوباره بر سر زبان‌ها بیاندازد. اما در کنار این موفقیت‌ها، حضور پدیده سینمای ایران اصغر فرهادی نیز گونه جدیدی از سینمای ایران را به جهانیان نشان داد، سینمایی که می‌توان آن را از سینمای کیارستمی موفق‌تر دانست. این کارگردان نه تنها توانست نظر منتقدان و مردم عادی داخل کشور را به فیلم خود جذب کند، بلکه توانست برای اولین بار نه تنها نظر مثبت منتقدان خارجی بلکه مخاطبان عام سینمای جهان را نیز جذب کند که چنین اتفاقی در سینمای ایران کم‌تر رخ داده بود.

سینمای فرهادی از سینمای کیارستمی موفق‌تر است

این کارشناس بین‌المللی سنیمای ایران ابراز داشت: موفقیت‌های فرهادی برای سینمای ایران باعث افتخار است، اما این افتخارات کار را برای دیگر سینماگران ایرانی که تمایل به حضور در جشنواره‌های بین‌المللی را دارند، سخت کرد. چرا که فیلم خوش ساخت «جدایی نادر از سیمین»، توقع سینمای جهان از سینمای ایران را بالا برده و سینماگران باید در زمینه تولیدات خود تلاش بیشتری کنند.
وی افزود: البته در حوزه سینما تنها تلاش برای تولید یک فیلم خوب کافی نیست. ذوق و شناخت از مخاطب نیز بسیار تاثیر گذار است. فیلمساز باید هدف خود را شناخته و در نهایت بداند می‌خواهد برای چه مخاطبی فیلم بسازد. فیلمساز باید بداند که تلاش به تنهایی کفایت نکرده و باید شناخت و هدف گذاری در فیلمسازی را نیز مورد توجه قرار دهد.

برخی منتقدان سینمای ایران تنها نقد منفی را یاد گرفته‌اند

مدیرعامل موسسه رسانه های تصویری در پاسخ به موضع گیری منفی برخی منتقدان و جناح های سیاسی گفت: متاسفانه دلایل مختلفی برای این مخالفت‌ها وجود دارد که اولین آن حسادت است. همچنین برخی از افراد برای آن که خود را مطرح کنند، تنها راه مخالفت با دیگر افراد را بلد هستند. اکثر منتقدان ما تصور می کنند هرچه بیشتر فیلمی را نقد منفی کند، توانایی بیشتری نسبت به دیگر منتقدان دارد.
وی تصریح کرد: در حوزه بین الملل نیز این تصور ایجاد شده که هر فیلمی در جشنواره‌های خارجی، جایزه‌ای را کسب کند، الزاما جزو سینمای سیاه نما بوده است. البته درست است که برخی از جشنواره‌ها تنها فیلم‌هایی از این قشر را می‌پذیرند و به آن جوایزی را می‌دهند اما این سیاست برای تمامی جشنواره‌ها نبوده و نمی‌توان آن را یک فرمول کلی دانست. به عنوان مثال فیلم اصغر فرهادی، فیلم سیاه نمایی از ایران نبوده و کاملا منطبق با واقعیت جامعه امروز ایرانی است. به گونه‌ای که وقتی برای اولین بار در جشنواره برلین به نمایش در آمد، مطبوعات آن کشور فرهادی را متهم به ساخت یک فیلم کاملا دولتی کردند! اما این فیلم توانست در جشنواره‌های معتبر دنیا بزرگ‌ترین جوایز را به‌دست آورد.

وی درپایان درباره واکنش به فیلمسازان بین‌المللی ایران از سوی برخی جریانات که نمونه آن در طول یکسال گذشته برابر اصغر فرهادی بسیار دیده شد، افزود: متاسفانه برخی از بولتن سازان وجود دارند که تخصص آن ها پیدا کردن ایراد و نقطه ضعف از تولیدات سینمایی است، این گروه از افراد اگر نعوذ بالله، کلام الله را هم جلوی‌شان بگذارند از آن ایراد می‌گیرند!

انتهای پیام/ ر